20120823

BuGünlük

Bugün dersane başladı blog. Dil sınıfı olduğumuzu unuttular galiba ilk günden gözümüz korksun diye ilk derse matematik koymuşlar. sonra fizik, kimya biyoloji vardı. hepi topu beş ders gördük ve sınıf altı kişicikti. normalde on dokuz kişiyiz. Ama herkes memleketinde, orda, burda.

Millet gruplar halinde yürürken ben tek başıma geldim. Kimyacı çok tatlı bi hocaydı. İlk yılı galiba böyle hanım hanımcık birisi.  İki dersimize girdi Simyayı anladım :) ama kimya zordur tabii :D 9. sınıftan hatırladığım kadarıyla derste az çok yorum yaptık. Kimse konuşmuyo zaten millet kasıntı kasıntı oturuyo. Eski dersanemi özledim hocalarla dalga geçiyorduk falan ama eğlenceliydi en azından. Bu yıl dalgayı bırakıp ders çalışmak lazım tabii. 

Biyolojici dersanenin aynı zamanda müdürüymüş. Elinde gazete kupürüyle girdi sınıfa. Benim ne hocası olduğumu tahmin edin falan dedi. bu dersaneye ilk defa gittiğim için böyle ıı şey falan diye kaldım. Sınıfta zaten ders dışı muhabbet hiç olmadı. Malum tek başıma oturduğum için kasıla kasıla ders dinliyorum. Bide saat dokuzda kalkıp dersaneye gitmek zor oluyo. 

Bundan sonra şu şunu demiş şöyle olmuş böyle olmuş meselelrine hiç takılmadan sınava kadar rahat kafayla devam etmek istiyorum ama bi yandan da birileriyle muhabbet etmek lazım. Geçen yıl ki dilcilerin hepsi yerleşmiş aldığı duyumlara göre. Hangi üniversitelere gittiler acaba çok merak ediyorum. 

Biraz müzik dinleyip kahve içince kendime gelirim sanırım. :) Yerli polyanna mimlemişti yine beni yazıcam ama   aklıma gelmio hiçbir şey.

Bundan sonra blogum sınava hazırlık blogu gibi olabilir. yani böyle kasıntı yazılar ben sınava girip çıkana kadar devam eder her halde hadi bakalım :)

20120806

Mimlik:)

Cuma gününden beri internete giremedim :( mobil modem kullanıyorum her ayın birinde faturayı ödemezsem kesiveriyorlar internetimi. Açta açıkta kalıyorum haberiniz yok :D    Yerli Polyanna ve  Liseli mimlemişler beni ikisine de çook teşekkür ediyorum. Yerli Polyanna nın mimi Acayip Mi Acayip Sorular. Mimin adından da anlaşıldığı gibi çook acayip sorular var :) Liselimin mimide Mutsuzlukla alakalı. Önce bir mutlu olalım. Aç karna olmuyo ama oruç oruç :D  Neyse gereksiz konuşmalarımla ahaliyi fazla bekletmeden mime geçiyorum :)
Mim soruları:

Çaresi bulunmayan bir hastalığa yakalandınız ve bunun sonucunda yaklaşık 1 yıllık ömrünüzün kaldığını öğrendiniz.Kalan 1 yılınızda ne yapardınız?
Başta kesinlikle depresyona girer asabileşirdim. Kalan 1 yılımı gerçekten sevdiğim insanlarla geçirirdim. Ama onların öleceğimi bilmelerini istemezdim. Kimse acıyarak bakmadan mutlu bir yıl geçirmeye çalışırdım.Ölmeden önce de millete bir mektup yazardım herkesin aklında kalmak istediğimi söylerdim:) Ne de olsa benim adım Secret :D sırlarla yaşamak benim işim.

Fobileriniz, takıntılarınız var mı? Varsa neler?
En büyük fobim yalnız kalmak. Bunun sebebi tek çocuk olmam. Uzun süreler yalnız kalacağımı anladığımda tuhaf bir mutsuzluk kaplıyor içimi. Takıntım yanlış telaffuz Şimdiye kadar kimseye bağırıp çağırmadım ama birisi bir kelimeyi yanlış söylediğinde düzeltmezsem afakanlar basıyor. 

Bir sabah kalktınız ve dünyada hiçbir insan olmadığını öğrendiniz, ne yapardınız?
 Bir ayağa kalkar bakardım. "Nereye gitti la bunlar daha dün burdalardı" derim. Her yeri kontrol ederim. Gerçekten kimse yoksa "yalnız naapçam ben yea" deyip bir an önce ölmeye bakarım.

Dünyayı dolaşmak isteseniz hangi ülkeden başlardınız, neden?
Dünyayı dolaşmak istersem bir gün kendi ülkemden başlarım :) Önce Türkiyeyi gezerim. Ama uçakla falan seyahat etmem ben. Bir karavan satın alırız sevdiceği de kandırırım beraber kıyıdan kıyıdan denizi göre göre dolanmak isterim. Nedeni de çok basit kendi güzelliklerimi bilmeden başka bir yeri gezmeyi manasız buluyorum. Ayrıca "hangi şehirde yaşarsan orası senin dünyandır." diye bir söz kalmış aklımda hangi filmden yada kitaptandır hatırlayamıyorum

İtiraf edin prens/prenses e dönüşür diye kaç kurbağa öptünüz?
Masal çok okudum ama hiç inanmadım. Her zaman gerçekçi biri oldum sanırım bu yüzden hiç kurbağa öpmedim.

En son yaşadığınız küçük düşürücü, unutamadığınız olay?
O kadar çoktur ki benim aslında ama şu an hiçbiri aklıma gelmiyor. Demek ki unutamadığım yok :D

Asla yanınızdan ayırmadığınız 3 şey? 
Çanta desem açıklar aslında bu soruyu. Çanta, telefon, anahtar.

Hayatınızın bir kitap/ film olmasını isteseydiniz hangi kitap/film olmak isterdiniz?
Hayatımın hiçbir kitap/film de olmasını istemem. Her filmde bir acı var çünkü mutlaka. acısız komedi filmleri de gerçekçi değil. O yüzden hayatımın, hayatım olarak kalmasını isterim. :)

En yakın arkadaşınızın bir uzaylı olduğunu ve sizi ilk denek olarak kendi gezegenine götüreceğini öğrendiniz, ne yapardınız?
Nasıl arkadaş bu benden uzaylı olduğunu saklamış diye kızardım. Uzayına da sana da der çeker giderdim.

İsviçreli bilim adamları görünmezlik hapını buldu ve siz bu hapı kullanan ilk kişisiniz. Hapı kullandıktan sonra yapacağınız ilk şey nedir?
Görünmez olsam önce o İsviçreli Bilim adamlarını döverdim sonra görünür olma formülünü arardım.

Bu sorudan sonra Liselimin mimine geçebilirik :) 

Mimin konusu: Kendimizi kötü hissettiğimizde neler yaparak mutlu oluruz?

Kendimi kötü hissettiğimde direkt olarak ağlarım ben. Her ağladığımda da gökten vahiy gelmiş gibi sevdiceğim arar. Sebebini öğrenir telkin eder. Ağlarsan var yaa diye başlayan tehdit cümleleri kurar konuşuruz bir sürü. Ondan sonra mutsuzluğum hala geçmediyse film izlerim. 

Oruçlu oruçlu benden bu kadar der ve çeker giderim :) Yazının adını mimlik koydum hani mumluk gibi falan. Gülün diye :D
PS.Mia'mda şimdi mimledi Liselimin miminden ama cevaplamıştım zaten :) 07.08.2012 
Teşekkürler MiaLiseli ve Yerli Polyanna yaa :)

20120803

Kitap Çekilişi

Kitap Kurdu Böjük bi çekiliş düzenlemiş. Vikitap şeysinde gördüm hemen katılmak istedim. Konu kitaplar olunca kendimi tutamıyorum galiba. Neyse şans bana gülsün :)

20120731

Bazen

Bazen çok şey anlatmak istersin ama kelimeler yetmez. Sanki birisi boğazına kolunu sokmuş gibi bir his olur. Yutkunursun gitmez. Sonra ağlamazsan baş ağrısı yapar. Konuşmayı çok istersin ve bilirsin. Yutkunamadığın şey konuşursan geçecektir. Tabii konuşacak biri olmadığı için başın ağrır.

 Ağlarsan yine geçecek ama nedense her ağladığında sevgiline yakalanırsın. Bütün gün arayıp sormayan sevgilin ağladığında sanki sinyal yollamış gibi arar.Açınca da kızar açmayınca da.

Büyüdüğünü sandığın durumlar vardır. her acının büyüttüğünü söylerler. Her geçen gün aklında ki sorular artar. Sorular arttıkça omuzlarını daha fazla yukarı kaldırırsın. Ya da en azından ben öyle yapmışım ki artık bir duruş bozukluğum var.

Kimse tam olarak üstüne gelmek istemez. Zaten nasılsın diyen pişman olur.

Herkes kendi dünyasını kurar ve yönetir. Zaman kavramı berbat bir şeydir. İnsanlara sadece daha fazla acı çektirmek için vardır. Beklemek her zaman kötüdür. Bu bir sınavı beklerken de kötüdür, bir aşkı beklerken de işi beklerken de...
Ama en çok yağacağını bilmediğin zaman kötüdür. Neden yaşadığını bilmediğin zaman.

Bu depresif yazının şarkısı da bu olsun.

20120726

Bir Yıl Önce Doğum Günü Öncesi


eneeem kedi de çok tatlı :P

İnsan birini sevmeden yaşayamaz diye düşünmüştüm her zaman. Ama yanlış düşünmüşüm. Kendime bakıyorum ne aklımı meşgul eden biri var ne de kalbimi. Sevmiyorum kimseyi. Bu bir bencillik mi hayır değil. Çünkü kendimi düşündüğüm için sevmemezlik yapmıyorum. Bilmiyorum ilk defa böyle bir duyguyu tadıyorum. Belki de evden çıkmadığım için aklıma kimse gelmiyordur. Evden neden çıkmıyorum? Bunun cevabını bilmiyorum. Arkadaşlarım arıyorlar, mesaj atıyorlar, bir yelere çağırıyorlar. Hep erteliyorum. Hiç gitmiyorum.
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Hiç düşünmüyorum. Sabah uyandığımda müzik dinlemek en çok sevdiğim şeydi belki de. Ama aklıma gelmiyor. Onu da yapmıyorum.
Yarın doğum günüm ne yapacağıma dair hiçbir planım yok. Sanırım normal günlerden hiçbir farkı olmayacak. Doğum günüm olduğunu hatırlayan tek kişi yine benim.

ps: bu yazıyı bilgisayarımda buldum tarih mi? tam bir yıl önce :D ama yanılmıştım sonra ki gün yani yarın 27 temmuz 2011 de bir sürü arayan soran olmuştu. Bu yıl bugünden başladı kutlamalar :) Yalnız tam bir ergenim :D

20120724

Mektup arkidişi buluşması :)

Blog sayesinde bulduğum arkidişim mektuplaşma diye başladığımız şey kargolaşmaya döndü. :) Sonunda tanıştık. Ona resmen bayıldım :) tam tahmin ettiğim gibi çok tatlı bir arkidiş :)


Geçen hafta işte tamda benim bu yazıyı yazdığım vakitler daha benim gelmemiş doğum günümü kutladık :) hala da gelmedi doğum günüm. tam olarak on gün önce 17 yaşımı kutlamış oldum :) hem de Bukiyle.
Vazgala gittik. Karanlık olduğu için fotoğraflar güzel çıkmadı. Ama olsun biz çok eğlendik :)

Doğum günü pastam çok güzeldi :) minnacıktı :D Pipetlerde çokoştu fotoğraflarda biz olmasaydık koyacaktım ama maalesef biz varız.

Taksimin en güzel yeri sahaflara gittik. Oranın atmosferine bayılıyorum. Taksime her gidişimde mutlaka uğramam lazım bişey almasam da bakmak yetiyor bana :)


Uykusuzun mağazasına gittik. Kötü kedi Şero yu çok sevdiğimiz için onun magnetlerinden aldık. :) ikişer tane magnetimiz oldu. Kitap ayracı boyutunda olduğu için öyle kullanıcaz.

Bana kolye yapmış. Kolyem çok güzel hemen boynumda ki kolyeyi çıkartıp onu taktım Allahtan D&R ın alt katındaydık pek kimse yoktu. Ben de ona bir kitap götürmüştüm bir de film her zaman ki gibi klasik hediyelerimiz :) onun ki el emeği benim ki değil. Çünkü beceriksizim :)


Vedalaşmaktan nefret ederim ben. Buketle de kısacık vedalaştık her şey çok güzeldi :) bütün gün çok eğlendim. İnşallah o da mutlu olmuştur. :)
Bu kitabı da D&Rdan Bukiyle almıştık hala bitiremedim

Şuraya da tarihini yazayım :)
 17 Temmuz 2012
Bu ara da Nil in İstanbul'dayım şarkısını dinlemeyeni dövermişim :) çok güzel.

20120722

Tatil Dönüşü Sendromu


Eve dönüşüm yine eksikti annem gelemedi tek başına dönmüyordum babam vardı yanımda. Ama olsun annem olmadan ben çok eksik hissediyorum. Otobüs bomboştu herkes tek başınaydı ve uyudular. Ben her yolculukta uyurdum ama bu sefer hiç uyumadan geldim. Sabah sevdiceğimi görme heyecanından olsa gerek.

Gün doğumunu arabada izlemek bile çok güzel. Otobüsün camına bir sürü sinek yapışmıştı. Aklıma Arı Filmi geldi. Sinekleri sayarken neredeyse bulutların dansını kaçıracaktım. Çok güzel bir manzara bırakmışlardı izlememiz için. 

Ve evimdeyim artık. Evde olmanın huzur verici duygusu. Düşünmeden hareket edebildiğim tek yer. Kafamın rahat olduğu tek yer. Canımın sıkılmadığı, sıkılsa da çıkmak istemeyeceğim tek yer. Özlemem dediğim şehir burnumda tüttü. Aynı şeyleri yapmaktan bıktım dediğim evimi çok özledim.

Sınava çalışmam lazım artık. Geceleri  ders çalışmayı çok seviyorum ama evde birileri olsa ses çıksa en azından daha iyi olur. Sessiz olmasa tamamen tek ışık kaynağı ampul olmasa mesela televizyon açık olsa salonda annemle babam otursa. Ya da babam eve erken gelse mesela en azından o otursa salonda. Ben de odamda olsam otursam, çalışsam.

Bugün taze fasulye yemeği yaptım. İftardan sonra tam pişmemiş biraz daha pişsin diye bırakmıştım ama James Bond yüzünden yemek yandı. Tabii yemek yanığı kokusu hala çıkmadı, Tencereyi yıkarken Bond'u da göremedim bana hiç yardımcı olmadı. Aslında hep onun yüzünden. Gerçekten.