20120722

Tatil Dönüşü Sendromu


Eve dönüşüm yine eksikti annem gelemedi tek başına dönmüyordum babam vardı yanımda. Ama olsun annem olmadan ben çok eksik hissediyorum. Otobüs bomboştu herkes tek başınaydı ve uyudular. Ben her yolculukta uyurdum ama bu sefer hiç uyumadan geldim. Sabah sevdiceğimi görme heyecanından olsa gerek.

Gün doğumunu arabada izlemek bile çok güzel. Otobüsün camına bir sürü sinek yapışmıştı. Aklıma Arı Filmi geldi. Sinekleri sayarken neredeyse bulutların dansını kaçıracaktım. Çok güzel bir manzara bırakmışlardı izlememiz için. 

Ve evimdeyim artık. Evde olmanın huzur verici duygusu. Düşünmeden hareket edebildiğim tek yer. Kafamın rahat olduğu tek yer. Canımın sıkılmadığı, sıkılsa da çıkmak istemeyeceğim tek yer. Özlemem dediğim şehir burnumda tüttü. Aynı şeyleri yapmaktan bıktım dediğim evimi çok özledim.

Sınava çalışmam lazım artık. Geceleri  ders çalışmayı çok seviyorum ama evde birileri olsa ses çıksa en azından daha iyi olur. Sessiz olmasa tamamen tek ışık kaynağı ampul olmasa mesela televizyon açık olsa salonda annemle babam otursa. Ya da babam eve erken gelse mesela en azından o otursa salonda. Ben de odamda olsam otursam, çalışsam.

Bugün taze fasulye yemeği yaptım. İftardan sonra tam pişmemiş biraz daha pişsin diye bırakmıştım ama James Bond yüzünden yemek yandı. Tabii yemek yanığı kokusu hala çıkmadı, Tencereyi yıkarken Bond'u da göremedim bana hiç yardımcı olmadı. Aslında hep onun yüzünden. Gerçekten.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder