Düş kırıklarıyla dolmuş bir gölde. Musluklardan mutluluk akması beklenemez.


                                 BY SECRET

Bir insan neden yalnız kalır?

Ya çok doğrudur ya da çok yanlış.

Ben de yalnız kaldım. Doğruluktan mı yalnızlıktan mı bilemiyorum. 

Şu da bir gerçek ki bir insanla konuşmayacaksanız karşı taraf sebebini sorduğunda söylemelisiniz. Ya da Söyleyebilecek bir sebebiniz olmalı. Kem küm yapmadan gevelemeden.

Ben birisine zarar verebilecek bir işi bilerek asla yapmam. Dostum da olsa düşmanım da olsa.

İçi dışı bir olmak suçsa peki.

Kimsenin arkasından konuşmamak suçsa o da eyvallah.

Bilmediğin şeyler yüzünden yanlış yere suçlanmaksa ona da varım.

Ama hiçbir açıklama yapmadan değil. 

Bir delilikti hayat kime neyi gösterir bilinmezki;
Anlaşıla bildiğim tek duyğu sevgimdi;
Hayat şartlarıma mutluluğunu destekler miydim.
Kim bilir?
Ben
Saklayamadığım tek duygum inci kadar küçük sevgimdi;Parelel duygularımdı seni benden uzaklaştıran;

Küçük bir dünyaysa mutluluk
O küçük dünyanın içinde olmak isterdim

Uyannn...

ağladığın duyulmasın diye müziğin sesini açarsın. hiçbir kural umrunda değildir. kimi yüzüstü bıraktığın belli değil. iki aşkın ortasında kalmış durumdayım. geleceğin ikisinden biri olduğu o kadar belli ki. birisi yılların aşkı diğeri bir yıllık ve şu an beraber olduğun kişi. karar vermek neden bu kadar zor.


hiçbir şey kolay değil. şu an su içecek olsam midem kabul etmeyecek durumda. keşke o konuşma hiç yapılmasaydı da hala beni sevdiğini bilmeseydim. Kendime itiraf edemediklerimi ona da edemeseydim.


Peki ya şimdi nolacak. bende ne şimdi ki sevgilimi bırakacak cesaret var. Ne de geçmişimi unutabilecek.


İkisiyle de çok şey peylaştım. Keşke hiç konuşulmasayıd.


Mayıs... Mayıs... Mayıs... işte bu yüzden sevmiyorum seni ya biri ölüyor. ya beni öldürecek darbeler alıyorum. Ah Mayıs.

Bir gün olsa profil fotoğraflarımızda olabilsek.
Biz de saklamadan haykırarak sevebilsek.
Kimmiş o dendiğinde sana ne yerine işte şu karşıdan gelen desek.
Hatta öyle bi gün gelse ki birlikte sokaklarda bile yürüsek.
Tanıdıklara selam versek, gülsek.
Hiç şüphemiz kalmasa birbirimizden.
O hep benim başkasının asla olmayacak diyebilsek.
Hem de bütün bunları yaparken aklımızda hiç soru işareti kalmasa.
Yalnızca birbirimizin olmak yetse.

Mayıs mı?

İlk damlayı uzun süre bekledim. o geldikten sonra gerisi kolay dedim. Ağlamak umutzluğumu alır dedim.

Genelde ağlarım ve geçerdi. Ama bu sefer olmadı.
umutsuzluğum benimle kaldı.


Birkaç satır karalayayım dedim, Olmadı. Kağıt bana baktı ben yere. 


Dinlediğim müzik bana bir şeyler anımsatmaya çalışıyordu. Ama ben ısrarla anımsamadım.


Tüm bunların sebebin düşünmek yerine, oturdum sadece. Düşünmek bana göre değil. Sonucu biliyorum. Yine arafa düşeceğim.Onunla konuşmadan düşünmek, düşünmek olarak kalacaktı sadece.


Peki ben onunla konuşabilir miydim? Elbette hayır. Sonra bir mesaj geldi. Okudum sadece okudum. Anlamadım.


Aradım ve salya sümük ağladım. Anlattıklarım onunla ilgili değildi. Beni ağlatan onun mesajı da değildi. Beni Mayıs ağlattı. Her şey Mayısın suçuydu. Ona bu kadar kötü olmas görevini kim vermişti. Ya da Mayıs sadece bana mı kötülük yapıyordu. Belki de sadece ben fark ediyordum Mayısın kötü olduğunu. 


Sonra kalktım. Bir yerlerde birisi var ve ben onu özlüyorum. O da beni özlüyor mu?


Mayıs bitse de gitsek.

Vuruyorum hayatı şakagından
Bir tebessüm bile yetmiyor.
Avcumun içinde biriken yağmur damlaları;
Hayalleri bırakıyorum geride,
İflas bayrağını çekmişim bugun şiirde Ne? aşkta Ne?
Ben diyorum,
İki söz yetermiki?
Kim bilir iki sözün karşılığı yaşam dolu mutluluk olabir miydi?


Blogu iki kişi yazmaya başladık okurcağızlarımız. Ben (Secret) ve Akara olarak yazıyoruz artık. Bu Akaranın' :)