Ayrılıklılık ? ? ?

Nefesim daralıyor. İçimde bir ateş yanıyor. Kor düştü derler ya hani benim yüreğime kor değil bir yanardağın lavları sıçradı. Çok acıyor. Canım öyle bir yanıyor ki bu acıyı ne tarif edebiliyorum ne de dindirebiliyorum.

Bugün aylardır planladığım mutluluğun yanı sıra aklıma gelmeyen ayrılığı birlikte yaşıyorum. Bir saat önce bu yazın sıkıntılı yanını atlattım demişken düştü lavlar yüreğime. Bu sözleri söylerken aynı gün içinde açık kalp ameliyatı olacağımı nereden bilebilirdim ki.

Biliyorum, benim mutlu olmaya hakkım yok. Lanetliyim, yanlış yüzyılda bile doğmuş olabilirim. benim duygularımı düşünen yok. Başkaları üzülmesin diye üzülen tarafım ben. Başkalarına zarar gelmemesi için gerektiğinde öne atlayan bazense öne itilen kişiyim.

Dün ben İstanbul'a gideceğim diye son kez buluşmuştuk bende yanlışlıkla son buluşmamız bu dedim sende bana kızmıştın ya hani ne sonu bu sadece sen gitmeden son buluşmamız diye. Demek ki Allah gerçekten bazen söyletiyormuş.

Artık yalnız biriyim ben. Kalbini aldırmış, hissiz, aslında hisli ama tek bir şeyi algılayabiliyorum.

Acı

Ben tam bunları yazdıktan sonra bir mesaj geldi. Sevgiliden. Açtım. Annene ayrıldığımız söyle demiştin ya bende o mesajları o yüzden onun karşısında yolladım. Anlamıştın değil mi? Sonra bir mutluluk :D